Dinsdagavond 10 november ben ik ziek en totaal uitgeput naar huis gegaan met diarree, buikpijn en misselijkheid. De volgende dag was ik naar de huisarts gegaan, en die heeft me direct de baja gegeven en medicatie, maar hij had niet gezegd wat ik had. Eind november was ik opnieuw naar de huisarts gegaan om te vragen of het niet beter zou zijn om mij te laten inenten tegen de Mexicaanse Griep, omdat ik in het zwembad met veel mensen in contact kom en ik me nog altijd futloos voelde. Daarop zei de huisarts: "Nee, dat is niet nodig, want ik ben er vrijwel zeker van dat je de Mexicaanse Griep al hebt gehad toen je woensdag 11 november op consultatie kwam, maar ik wilde je toen niet bang maken omdat je sterk genoeg was om te genezen". Of dit waar is blijft de vraag...
Uiteindelijk was ik de hele week niet kunnen gaan werken, en vrijdag voelde ik me voor het eerst een beetje beter, maar totaal uitgeput. Bart had ook wel een raar gevoel gehad in zijn lichaam, maar het was bij hem niet doorgebroken, dus konden we toch de kleine Luca gaan bezoeken. Vrijdag ben ik nog snel naar de Kiabi gegaan om een cadeautje te kopen, en de Katze had het cadeau direct goedgekeurd:
De Katze was tevreden over het kado voor de kleine, maar ook weer heel triest omdat de ze de taak had gekregen om op het huis te passen tijdens ons reisje naar Belgie. Bart had wel de allerbeste tarrinas gekocht voor de Katze en de buurman had duidelijke instructies gekregen om de Katze goed te verzorgen, en niet de andere katten van de straat! Daarna hadden we ´s middags onze koffers gepakt en daarna vroeg in bed.Zaterdag 17 november ging om 5 uur de wekker. Om 5.15h zijn we de auto ingesprongen, en in 35 minuten stonden we bij Aqua Carparking, vlakbij het vliegveld, om de auto af te leveren. Vervolgens werden we met een busje naar het vliegveld gebracht en toen kwamen we erachter dat we ons ontbijt vergeten waren. Dus hadden we maar een croissant gekocht op het vliegveld. Daarna snel boarden, en om 6.55h gingen we de lucht in, op naar Belgie. In het vliegtuig was het lekker rustig, want er was maar een 60% van de stoelen bezet. De vliegreis was goed en vlot verlopen, en om 9.15h stonden we in Maastricht al buiten. Denis kwam ons om 9.25h met de auto ophalen. In Lanaken hadden we eerst verder ontbeten met verse koeken van de Limburgse bakker. Vervolgens zijn we direct aan ons project begonnen: de Pampertaart voor kleine Luca! Gerda had ons met de voorbereidingen geholpen en had alvast alle ingredienten (pampers, lintjes en versieringen) gehaald, zodat we direct konden beginnen met bakken! Bart had zich voornamelijk bezig gehouden met de bodem van de taart, terwijl ik de 168 pampertjes rolde en strikte:
Een behoorlijk karwei zo´n pampertaart! maar we hebben ons er goed mee kunnen vermaken! En we waren tevreden met het resultaat:
Pampertje was natuurlijk ook van de partij en was meer dan trots op de naar haar vernoemde Pampertaart:
In de namiddag was de Pampertaart klaar en konden we voor de eerste keer naar de kleine Luca gaan. De kleine was flink actief, en mocht al direct met zijn Peter en Petervrouw spelen:
Woefie was de direct met de kleine aan het onderhandelen over de belangrijke zaken van het leven: 
En daarna mocht de kleine weer bij zijn papa en mama zijn:
Intussen was de hele familie Jaeken gearriveerd en hadden we samen frieten met stoofvlees en mosselen gegeten. Toch eerst maar eens even kijken hoe dat speciaal Belgisch eten er eigelijk uit ziet:
Uiteindelijk had ik me er dan toch maar aan gewaagd, en het was goed meegevallen: 
Na het avondeten, kreeg ook de kleine te eten, en daarna was het tijd voor een slaapje bij mama:
Zondag hadden we eerst uitslapen, en daarna was het tijd voor een verwen-ontbijt met belgische koeken en croissants. En ´s middags was er gebraad met toefkes, besjes en perziken voorzien: 
In de namiddag waren we weer naar Munster-Bilzen gegaan en hadden we de kleine uitgehaald voor een wandeling in de kinderwagen.
Maandag was het alweer de laatste dag... ´s ochtends zijn we nog naar de Lidl gewandeld voor vitamientjes en daarna hadden we onze koffers weer gepakt. Tijdens het middageten hadden we afscheid genomen van Gerda die voor enkele weken met Mariet naar Nepal ging. Daarna zorgde Miep nog voor een leuke verassing, die even binnen en buiten gevlogen kwam, en vervolgens belden mijn ouders aan. Daarna hadden we Bart weggebracht naar het trein-station van Maastricht, want Bart moest nog enkele dagen naar Groningen voor zijn werk. Weer terug in Lanaken aangekomen hadden mijn ouders en ik avondeten gemaakt voor in Munster-Bilzen, en vervolgens waren we op bezoek gegaan bij de kleine Luca. Mijn ouders hadden speelgoed meegebracht voor de kleine, wat direct werd ingepikt door zijn papa (Frank)... waardoor de kleine Luca nog niets had! Maar mijn moeder had ook nog sokjes gebreid, en die waren net iets minder geschikt voor zijn papa :-), zo had de kleine toch nog iets! Na de cadeautjes probeerde Frank het avondeten op te warmen, maar dat was nog niet zo gemakkelijk met zo´n supermodern kookstel! Uiteindelijk was het eten toch warm geworden, en door het goede roeren van de kok was alles goed gemixt en fijngemalen, en zag het er uit als baby-voeding (maar het was toch lekker!). Frank heeft blijkbaar toch meer capaciteiten als bakker dan als kok, want de vlaai die we als nagerecht kregen zag er werkelijk sjiek uit en was ook heel lekker! Rond 21h zijn we terug naar Lanaken gereden en daar aangekomen zijn we direct gaan slapen.
De volgende ochtend (dinsdag 17 november), ging de wekker om 7 uur en om 8 uur heeft Denis ons (mijn ouders en ik) naar het vliegveld van Maastricht gebracht. Daar hadden mijn pa en ik nog een wandeling buiten gemaakt, en vervolgens zijn we met Ryanair naar Alicante gevlogen. Alles was goed verlopen en mijn pa hadden nergens last van gehad, en dus konden we deze keer zonder nood-stoppen naar Murcia rijden. In Alicante aangekomen was het mooi weer en hadden we eerst de huurauto voor mijn ouders opgehaald, daarna had ik naar Aqua Carparking gebeld, en waren we onze auto gaan ophalen. Vervolgens zijn we met twee auto´s naar Murcia gereden, waar de Katze ons al stond op te wachten! De buurman kwam ook direct naar buiten, en die had de Katze goed verzorgd. De poetsvrouw was niet zo blij, want die snapte niet dat we haar niet hadden gevraagd om de Katze te verzorgen (de vorige keer toen we haar hadden gevraagd, hadden we alle katten van Churra op bezoek). Vervolgens hadden we snel eten gemaakt, en daarna moest ik gaan werken. Mijn ouders waren in de avond nog naar de Centros Comerciales gegaan.
Een zeer geslaagd bezoekje aan ons nieuwe pete-kindje Luca!
Groetjes,
de Petervrouw van Luca
.jpg)
No hay comentarios:
Publicar un comentario