X-duatlon Alhama de Murcia

Zaterdag 31 oktober in de namiddag stond de X-duatlon van Alhama de Murcia op het programma, maar in de ochtend moest ik eerst nog werken in het zwembad. Bart had ´s ochtends de mountainbikes klaargemaakt voor de wedstrijd en de auto ingeladen. Om 13h was ik klaar met werken, en stond Bart mij op te wachten. In een parkje op de universiteit hebben we een picknick gehouden, en daarna zijn we naar Alhama de Murcia gereden. Daar waren we ruim op tijd, en had ik zelfs nog een siesta gehouden. Daarna hadden we de mountainbikes in elkaar gezet en zijn we gaan inrijden. En Bart was gaan oefenen in de rambla, een heel technisch stuk, waar ik al beslist had om te gaan wandelen. Na het inrijden, hadden we de wisselzone ingericht en vervolgens hadden we ingelopen op de atletiekbaan. Er werd een strak tijdschema aangehouden: om 15.30h werd de wisselzone gesloten, om 15.45 was de camera de llamada met uitleg van het wedstrijdparcour, en om exact 16h kregen de mannen het eerste startschot. Er mocht ook niet later gestart worden, want om 18h was het donker! Hieronder het mountainbike-parcour met perfil:

Er was behoorlijk wat niveau aanwezig, en in de eerste run werd er flink doorgelopen! Raul Guavara en Jorge Vicente gingen er als een speer vandoor. Daarna volgden Emilio Miras Costa en Jose Garcia Perez. En vervolgens Ramon Garcia met Bart.

In 7e positie kwam Bart de wisselzone in:

Eens op de mountainbike kon Bart zijn inhaalrace beginnen. Al snel reed hij naar Ramon toe, en samen reden ze eerst Jose voorbij en daarna Emilio. Vervolgens reden ze ook Raul voorbij, die blijkbaar zijn dag niet had. Dit betekende dat Bart en Ramon zich naar podiumplaatsen hadden gereden! Jorge lag in eerste positie en domineerde de wedstrijd (het was onmogelijk om die in te halen). Ramon reed sterk en uiteindelijk moest Bart hem laten gaan. Als derde komt Bart de wisselzone in met een derde fietstijd!

Op het fietsonderdeel waren de podiumplaatsen al uitgevochten, en kon Bart rustig aan zijn laatste run beginnen, en kwam als derde over de meta!!!! Een onverwacht goed resultaat in dit sterke deelnemersveld!!

Hieronder van links naar rechts: Ramon Garcia (2e), Jorge Vicente (1e) en Bart (3e)

3 minuten na de mannen gingen de vrouwen van start (in totaal 7). Ook bij de vrouwen was er hoog niveau (onder andere de spaans kampioene mountainbiken uit regio Valencia), en ik kreeg zelfs schrik om laatste te worden... In het looponderdeel startte ik in 7e positie en uiteindelijk had ik ook de 7e looptijd. Het lopen ging vrij goed, maar de anderen waren gewoon beter getraind op dit moment (ik ben nu off-season).

En dus liep ik voor het eerst in mijn leven met de mountainbiker achter mij: cierra de carrera (er moet iemand laatste zijn, maar toch is het niet echt iets wat ik nastreef!).

Na het looponderdeel kon het mountainbiken beginnen. Het eerste stuk was goede weg met asfalt en tierra (grond), en daar had ik flink gas gegeven. Daarna volgde de beruchte rambla met stenen, en daar ben ik direct van mijn fiets gestapt, en holder de bolder met mijn fiets door de rambla gerend gedurende 500m. Aan het einde van de rambla, ben ik snel weer op mijn fiets gesprongen en volgde er weer een gedeelte met vrij goede weg. Daarna volgde er een zanderige rambla die ik vrij goed kon nemen, gevolgd door een technische beklimming! En daar heb ik de eerste vrouw ingehaald. Met een klein verzet en hoge cadans ben ik vlot de berg opgereden (Bart had me vorig weekend precies uitgelegd hoe ik dat moest doen!). Daarna volgde een kleine, maar zeer steile technische afdaling, die ik dan weer gewandeld had. Vervolgens was er een stuk asfalt, gevolgd door een afdaling (brede weg met tierra en stenen) die heel goed verlopen was! Daarna stond er weer een technische en steile klim voor de boeg, die ik zonder problemen ben opgereden. Daar heb ik nog een paar mannen voorbij gereden en daarna kon de terugrit beginnen naar Alhama. Na nog een keer de beruchte rambla met stenen te hebben doorgerend, was het nog een paar km naar het dorp op asfalt en tierra. Bij de wisselzone aangekomen, was de zon aan het onder gaan, en begon het al frisser te worden. Bart wist me te vertellen dat mijn positie behoorlijk vast lag, en als 6e vrouw kwam ik over de meta! En gelukkig niet als laatste! Het was een fijne wedstrijd, supergoed georganiseerd, en ik had me heel goed vermaakt! Het was alleen jammer dat zoveel vrouwen het na de eerste X-duatlon van Cieza al hadden laten afweten. Na de wedstrijd hebben we snel wat extra kleren aangetrokken en daarna met onze amigos op de prijsuitreiking gewacht. Barbara was niet zo gelukkig, ze was dan wel 3e geworden met een goede fietstijd, maar was wel 5 keer (en niet bepaald zacht) gevallen... dan doe ik het toch liever iets voorzichtig.

Na de prijsuitreiking volgde er nog een tombola, en Bart had weer prijs! De prijs was wel een stuk minder spectaculair dan in Cieza. Hij had een kortingsbon van 400 euro gewonnen op velgen van ongeveer 3000 euro. Dus die kortingsbon is eigelijk direct als kladpapier gebruikt.

De organisatie had voor een orginele herinnering gezorgd! Iedereen kreeg namelijk sportsokken van champ-sys.com met V duatlon de montaña TriAlhama erop!

Een mooi en goed georganiseerd evenement (stukken beter dan de triatlon van Alhama de Murcia!).

Groetjes, Annika

X-duatlon de Cieza

Na het trainings-kamp met Radka werd het tijd om ons voor te bereiden voor de Cross duatlons (duatlones de montaña). Nadat de eerste X-duatlon in Yecla was afgelast, volgde het weekend daarna de X-duatlon van Cieza. Voor mij was het mountainbiken weer even wennen, maar na enkele keren oefenen achter de Condomina, ging het voldoende om te kunnen deelnemen. De afgelopen twee weken had ik niet veel kunnen trainen omdat ik me niet lekker voelde. Of het griep was (veel mensen zijn ziek), allergie en/of veel werk in het zwembad, ik weet het niet, maar fit was ik niet, en vooral in de ochtende voelde ik mij vaak slecht. Tot de dag voor de wedstrijd had ik zitten twijfelen om wel of niet te starten. Tot mijn grote verbazing voelde ik mij vrij OK toen zondag 25 oktober de wekker ging, dus de beslissing was gemakkelijk: starten!

Gelukkig was het uur verzet, dus moesten we niet voor dag en dauw opstaan. Na het ontbijt en onze andere vaste wedstrijd-rituelen gingen we naar Cieza. Daar aangekomen was er al veel volk. Nadat we een parkeerplaats hadden gevonden, hadden we snel de mountainbikes in elkaar gezet, en onze dorsalen opgehaald. Daarna hadden we een deel van het mountainbike-parcour gefietst als warming up, gevolgd door het inrichtten van de wisselzone en als afsluiting de tweede warming-up op het loopparcour. Eigelijk was er niet veel beweging nodig om warm te worden, want het was 30 graden op het moment van de wedstrijd. Om 11:15h was het zover, en konden we van start. De vrouwen kregen de eerste start.

Iedereen ging er als een speer vandoor, en ik begon zo goed als in de laatste positie.

Echt onder de indruk was ik niet, want ik wist wat ons nog te wachten stond! Radka en Harry hadden mij tips gegeven om mijn looptechniek te verbeteren, het ging al een stuk beter (nu alleen nog wat meer trainen om ook daadwerkelijk snel te zijn...).

Ik kende het parcour, omdat ik vorig jaar ook had meegedaan. Het is een zwaar parcour, en dit jaar hadden ze het zelfs nog iets zwaarder gemaakt. Het eerste deel bestond uit 5,1 km onverhard lopen, met onder andere een berg erin die zowel naar boven (1,2 km met gemiddeld +10%) als naar beneden (1,2 km met gemiddeld +10%) flink steil is. Het tweede deel bestond uit 21 km mountainbiken waarbij in de eerste ronde dezelfde berg mocht worden afgelegd, maar deze keer op de mountainbike, om vervolgens twee minder zware rondes af te leggen. Het derde deel bestond uit 2,5km lopen langs de rivier (vlak parcour). Hieronder staat het perfil en de parcours.

Omdat het de afgelopen week nog geregend had en veel gewaaid had, lagen er veel losse stenen op het parcour. Dit maakte dat ik in de eerste 5,1 km run, 3 keer was omgeklonken met mijn linker-voet... Toch had ik er niet zoveel last van, en ben ik gewoon doorgegaan. Tijdens de eerste run was ik de hele tijd samen met Isabel Maria Buendia Sanchez (zij was sterker bergaf en ik was sterker bergop). Hieronder: tijdens het eerste stuk van de Zig-Zag naar boven met mijn verbeterde looptechniek

Na het loop-parcour lag ik in zesde positie en kon ik beginnen aan mijn favoriete onderdeel: het mountainbike parcour. Vorig jaar had ik hier de snelste fiets-tijd, maar ik wist dat dat er dit jaar niet zou inzitten, maar toch had ik er zin in! Tijdens het fietsparcour kon mijn inhaal-race beginnen. Vooral op de steile beklimming naar boven had ik de nodige mannen en 2 vrouwen ingehaald. In de afdaling had ik toch wat schrik met de losliggende stenen, en daar heb ik wat tijd verloren, maar al met al was het fietsparcour goed gegaan. Na het fietsparcour lag ik in vierde positie en moest er enkel nog 2,5km vlak gelopen worden. In de laatste run had ik mijn vierde positie behouden en na 1 uur en 46 minuten kwam ik tevreden over de meta!! wetend dat ik nu de eerste plaats heb in de mega-liga (nu maar hopen dat ik die kan behouden).

3 minuten na de vrouwen gingen de mannen van start.

Bart voelde zich al niet fit in de warming-up en had zijn dag niet. Hieronder van boven naar onder: Emilio Miras Costa, Antonio Jose Caparros, Ramon Garcia en Bart in het eerste stuk van de Zig-Zag.

Ook Bart had in de eerste run zijn enkel verzwikt, en hij kwam als 10e de eerste wisselzone in.

Vervolgens kwam hij op het mountainbike-onderdeel in een groepje van 5 mannen terecht. Hieronder: Bart die aan zijn volgende fietsronde begint.

Bart had weinig fut, maar had toch nog de 5e fietstijd! Vervolgens was hij de man met de hamer tegengekomen en in de laatste 500m van de tweede run, en was het voorbij. Als 8e kwam Bart over de finish in een tijd van 1 uur en 19 minuten.

Na de prijsuitreiking volgde de tombela, en Bart had prijs: een camelbak fiets-drink-rugzak!! Het was een geslaagde wedstrijd: een goede sfeer en organisatie en we hadden ons goed vermaakt. Na de tombela en afscheid genomen te hebben van al onze triatlon-amigos gingen we naar Alhama de Murcia. Daar hebben we eerst wat gegeten, en daarna hebben we de mountainbikes opnieuw in elkaar gezet om het X-duatlon parcour van Alhama de Murcia te bekijken. Jaja, ik word nog eens een echte mountainbike-freak!

Groetjes,

Annika

Geboorte van Luca, ons nieuwe Petekind!

21 oktober kregen we een sms-je van Eva en Frank!
Luca, ons nieuwe petekind, was geboren om 10:27! En de bevalling was gelukkig goed verlopen, en de ganze gezinnie was gezond!

Luca woog 3140 gram en was 50 cm bij de geboorte.

Jammergenoeg zal de kleine Luca niet meer zo klein zijn als wij hem voor de eerste keer te zien krijgen. Maar de vliegtickets zijn al geboekt, en 14 november gaan we richting Belgie om de kleine te ontmoeten!

Groetjes,
Annika

Mijn mannen aan het zonnebaden!

18 oktober, 25 graden, net na het middageten: Bartie en de Witte Katze tijdens de siesta in het zonnetje!

Groetjes,

Annika

Prof-triatleta Radka Vodickova bij ons op trainingskamp!

Na een gemakkelijke overwinning in het Spaans Kampioenschap Triatlon voor elite in Pontevedra kwamen Radka Vodickova en Harry op maandag 21 september richting Murcia. Om 20.30h arriveerden zij in het zwembad van de universiteit, waar ik aan het werk was. Mijn baas gaf hen een gratis zwem-abonement voor de komende 3 weken, en zo konden ze direct beginnen met hun eerste zwemtraining. Om 21h kwam ook Bart naar het zwembad voor een training, en om 22h uur gingen we met zijn allen naar huis. Na het avondeten werd er gekletst, mogelijke fietsroutes werden uitgelegd, en uiteindelijk gingen we om 1h slapen.

Wie is Radka Vodickova?

De 25-jarige Radka, afkomstig uit de Tsjechische Republiek, is triatleta van beroep. Ze is begonnen met wielrennen en trainde al op jonge leeftijd als een prof, daarna is ze overgegaan op professioneel triatlon. De laatste 4 jaar wordt ze getraind door de 42-jarige Harry, die zelf professioneel loper is geweest. Harry is niet alleen haar trainer en manager, maar ook haar huidige vriend. Samen reizen ze van de ene plaats naar de andere plaats ter wereld voor wedstrijden en trainings-kampen. Radka doet bijna ieder weekend een wedstrijd, van regionaal tot world-cup. Wij hebben haar afgelopen winter leren kennen tijdens de regionale duatlon-wedstrijden in Murcia (die ze met grote voorsprong gewonnen had), toen ze op trainings-kamp was in Granada. Naast haar prof-carriere als triatleta studeert ze Sport aan de Masaryk University.

Belangerijke resultaten van de afgelopen jaren:

1e Europese Ranking Triatlon (2008 en 2009)

1e Europa Cup Triatlon in Quarteira, Pontevedra en Karlovy Vary (2009)

1e Spaans Kampioenschap Duatlon en Triatlon (2009)

1e Europees Kampioenschap Duatlon (2008)

2e Europees Kampioenschap Duatlon (2007)

2e Europa Cup Triatlon Mar Menor (2009)

3e Azie Cup Triatlon in Triatlón de Seorak (2005)

3e Azie Cup Triatlon in Tongyeong en Jinzhou (2006)

3e Aziatisch Kampioenschap Triatlon (2007)

Dat het leven als professioneel triatleta zwaar is, is wel gebleken in de afgelopen 3 weken. Het niveau is zo hoog geworden dat dit beroep 365 dagen per jaar, gedurende 24 uur per dag in beslag neemt. Harry en Radka zijn nu 4 jaar samen, wat gelijk staat aan een periode van 4 jaar zonder rust of ontspanning. Radka doet haar trainingen dagelijks met veel plezier, maar het is een hele opgave en de impact hiervan op het lichaam is groot.

Ook het financiele plaatje moet niet onderschat worden. Radka krijgt een symbolisch basis-salaris van de Tsjechische overheid, maar heeft geen financiele steun van de Tsjechische Triatlon Federatie en ze heeft ook geen sponsors (alleen sponsors die haar produkten in natura geven, zoals Mizuno waarvan ze loopschoenen en loopkleren krijgt). Dit betekent dat ze voornamelijk moet rondkomen van het geld dat ze verdient in de wedstrijden.

Tijdens het 3-weken-trainingskamp bestond iedere dag uit eten-trainen-eten-slapen-trainen-eten-slapen. Op de momenten dat Radka niet at, trainde of sliep, deed ze haar stretch- en krachtoefeningen, maakte ze haar anti-dopingplan in orde, bekeek ze het wereldwijde triatlon-nieuws op internet, checkte ze haar emails, wisselde ze met Harry sport-massages uit, en in de avond werd er een kaartspel gespeeld. Sommige dagen gingen we samen naar de Alcampo voor de boodschappen of poetsten we het huis een beetje.

Week 1 (dinsdag 22 september-vrijdag 25 september)

Wij (Bart en ik) stonden dagelijks om 8h op voor ons ontbijt en Bart ging daarna naar zijn werk. Omdat ik in de eerste week enkel in de avond moest werken, had ik veel tijd om met Radka door te brengen en samen met haar te trainen. Radka en Harry stonden om 9.30h op, voor hun ontbijt (thee, muesli, cornflakes, cruesli, melk en yoghurt). In de ochtend deden we onze eerste training, die bestond uit fietsen of lopen. Deze week werd er "rustig" getraind, want in het weekend stond er voor Radka een ITU Europa Cup wedstrijd op het programma in Mar Menor. Hieronder volgen de ochtend-trainingen van de eerste week:

Dinsdag 22 september (fietstraining): Radka en Harry zijn een tour gaan maken in de richting van Fortuna, en omdat ik bang was dat ik niet zou kunnen volgen, ben ik alleen bij de Condomina gaan fietsen.

Woensdag 23 september (looptraining met Radka en Harry): gezamelijk zijn we via de wijk naar het stadium gelopen als warming-up, daar hebben we gestretcht, en vervolgens heeft ieder op eigen tempo een aerobe run gedaan op de onverharde wegen achter het stadium (Radka liep net iets sneller dan mij... :-)).

Donderdag 24 september (fietstraining met Radka en Harry): aerobe fietstraining bij de Condomina. Er werd heel rustig ingereden naar de Condomina, en daarna werden er 4 rondjes gereden, waarbij iedere ronde aan een hogere snelheid. Ik drafte bij Radka en bij thuiskomst hadden we een gemiddelde snelheid van 29,6 km/h! Dit was een fijne training en ik was heel blij dat ik had kunnen volgen!

Vrijdag 25 september (fietstraining met Radka en Harry): zelfde training als gisteren met een gemiddelde snelheid van 30,0 km/h.

Na de ochtend-training werd er gestretcht en gedoucht, en maakte ik middageten (pasta of rijst met vlees of vis en groenten). In de eerste week werd er ook een paella-pan aangeschaft en is er de nodige keren paella met vis gemaakt!

´s ochtends of ´s middags werden er tussen de train-, eet-, en slaap-sessies boodschappen gedaan, afgewassen, kleren gewassen en een beetje gepoetst. Na het middageten ging Bart terug naar zijn werk, en deden Radka en ik een siesta. Na de siesta volgde de tweede training in het zwembad, dit hield in dat Radka een zwemtraining deed van 4-5 km, die bestond uit 1.5km inzwemmen gevolgd door series en techniek. Harry had de nodige fouten gezien in mijn zwemtechniek, en hielp mij intussen met het verbeteren van mijn techniek. Er werden ook fimpjes gemaakt van mijn techniek, die daarna thuis geanaliseerd werden op de computer. Na de zwemtraining werkte ik van 19 tot 22h als life-guard in het zwembad. Als Radka klaar was met haar zwemtraining gingen zij naar huis en maakte Harry: pasta met veel knoflook, olijfolie, eieren en tomate frito-saus (dit deel van het traininskamp hebben we toch maar overgeslagen). Rond 21.30h kwam Bart naar het zwembad en leerde ik Bart alle nieuwe zwem-oefeningen die ik die middag geleerd had, en maakte ik fimpjes van Bart zijn zwemtechniek (die later door Harry geanaliseerd werden). Daarna gingen we samen naar huis en aten wij onze normale avondmaaltijd. Radka en Harry hielden ons dan gezelschap en werden er allerlei triatlon-onderwerpen besproken, zoals doping, dopingcontroles (met de meest bizarre verhalen over hoe atleten er proberen onderuit te komen als ze positief bevonden worden), voeding, supplementen, stretchen, blessures, roddels over andere triatleten, etc.

Zaterdag 26 september ITU Triatlon Europa Cup Mar Menor

In de ochtend moest ik in het zwembad werken van 9 tot 13.30h, en Bart was intussen gaan mountainbiken. Radka en Harry hadden eerst uitgeslapen en waren daarna richting Mar Menor gegaan, waar Radka om 14h moest starten in de ITU Triatlon Europa Cup. Toen ik om 13.30h klaar was met werken, zijn Bart en ik direct in de auto gesprongen en naar Mar Menor gereden om naar de wedstrijd te gaan kijken en fotos te maken! Toen we daar aankwamen kwam Radka juist het water uit om te beginnen aan haar tweede zwemronde. Als eerste kwam Radka de eerste wisselzone uit (foto hieronder), en daarna vormde zich een kopgroepje van 7 vrouwen op de fiets.

Radka had veel op kop gereden in het fietsonderdeel en had niet geluisterd naar Harry zijn comando´s (dit resulteerde in een boze trainer...). Hieronder: Radka die al het werk verricht op de fiets.

Radka had een snelle wissel en kwam ook als eerste de tweede wisselzone uit:

Daarna nam ze de kop samen met de Deense Helle Frederiksen in het looponderdeel:

Frederiksen versnelde in de laatste loopronde en kwam 20 seconden voor Radka over de finish, en daarna volgde de Engelse Raw. Een tweede plaats voor Radka!!!

Na de wedstrijd moest Radka op dopingcontrole en kreeg direct een persoon mee die haar niet uit het oog mocht verliezen! Hieronder: Radka en ik, gevolgd door de dopingcontrole-man:

Om het herstel na de wedstrijd te bevorderen gingen Radka en ik in de zee wandelen, maar het was maar kort, want Radka werd al snel geroepen voor de prijsuitreiking. Hieronder: Radka en ik richting zee

Bart en ik kregen de atlete card van Radka en Harry en konden daarmee in de zone van de atleten zodat we een ideale positie hadden om fotos te maken van de prijsuitreiking (tot grote frustratie van enkele tri-murcia-mensen...). Hieronder: Radka, Helle en Raw die stunten met de champagne!

Boze trainer Harry die de rest van de champagne opdrinkt:

Na de prijsuitreiking en dopingcontrole kreeg ik de bloemen van Radka en Helle Frederiksen!!!!!

Bart en ik gingen vervolgens naar de Thader, en Radka en Harry gingen naar het zwembad van de universiteit voor een herstel-training. Toen we thuis kwamen van shoppen, begonnen Radka en Harry net aan de Harry-maaltijd met pasta, knoflook, olijfolie, eieren en tomate frito. Na het avond-eten hebben we de fotos van de wedstrijd bekeken.

Zondag 27 september

De hele ochtend was het slecht weer met regen, wind en onweer. Het was zelfs zo slecht weer dat ze in Mar Menor alle wedstrijden hadden moeten aflassen (inclusief de elite mannen ITU Europa Cup). In de namiddag was het even droog, en daar hadden we goed gebruik van gemaakt! Met zijn allen zijn we bij de Condomina een fietstraining gaan doen, wat voor Radka een herstel-training zou moeten zijn (maar ik denk dat het meer een straftraining was...). De wegen waren nog wel nat, maar het was niet gevaarlijk. In de eerste ronde werd er ingereden en daarna werd er hard doorgereden, en moest ik heel veel moeite doen om bij te blijven. Harry reed op kop, gevolgd door Radka en ik probeerde bij haar de draften. Bart moest mij in het begin helpen om de achterstand die ik opliep bij de rotondes weer dicht te rijden, maar iedere ronde ging het beter. Uiteindelijk hebben we 9 rondes gereden (ronde 1 en 9 was inrijden): 60 km met een gemiddelde snelheid van 31,7 km/h (na 8 rondes was de gemiddelde snelheid 32,4 km/h). Een nieuw record voor mij, en een hele goede fietstraining! Thuis aangekomen werd er gedoucht en werden de fietsen schoongemaakt. Na het avondeten hadden we nog een kracht-training gedaan met gekke loopoefeningen, rekbanden en gewichtjes:

De katze vond het allemaal maar niets en maakte dat ze weg was. Vandaag was voor Radka de laatste dag van het seizoen en dit werd gevierd met een glaasje wijn, maar morgen zou het nieuwe seizoen alweer beginnen. Voor Harry was dit althans een belangrijk moment, want nu konden de trainings-statistieken van het afgelopen jaar opgemaakt worden. Grofweg had ze een 8000 km op de fiets gedaan, 4000 km gelopen en 1500 km gezwommen. Dat is wekelijks een 160 tal km op de fiets, een 80 tal lopen en een 30 tal zwemmen.

Week 2 (maandag 28 september-vrijdag 2 oktober)

Harry begon er de gewoonte van te maken om ´s nachts te werken aan Radka haar trainings-statistieken, en het organiseren van reisjes en accommodatie voor de komende wedstrijden in Turkije en Azie. Dit maakte dat de "overtrainde" Harry pas om 11.30-12.30h opstond. Omdat de trainingen nooit op voorhand gedefinieerd werden, moesten Radka en ik wachten totdat Harry wakker werd, en daarna konden we beginnen met onze training die verschoven werd naar ongeveer 12.30h (ondertussen maakte ik alvast het middageten).

Hieronder de ochtend-trainingen van de tweede week:

Maandag 28 september (fietstraining met Radka): het regende de hele dag en daarom werd er een 75 min fietstraining op de tacx gedaan, buiten onder het afdak van het terras (30 min inrijden, 30 min: 30 sec hard-60 sec herstel, 15 min uitrijden). Hieronder: Radka en ik aan het inrijden op de tacx.

Dinsdag 29 september (looptraining met Radka): Het eerste deel van de looptraining hebben we samen gedaan: inlopen naar het stadium, stretchen, loop-ABC, stretchen en 10 strikes. Daarna ben ik naar huis gelopen en heeft Radka nog 25 min stevig doorgelopen op de onverharde paden achter het stadium.

Woensdag 30 september (fietstraining met Radka, Harry en Bart): Interval training bij de Condomina. De eerste ronde werd gebruikt om in te rijden, daarna werden er in ronde 2, 3, 4 en 5 intervallen gereden, waarbij Bart en Radka voorop reden. Harry werd er vaak afgereden en ik kon ook niet volgen, dus moest ik de training in mijn eentje doen. In ronde 6 begon het te regenen en waren we naar huis gegaan, daar hebben we de fietsen gedroogd, gedoucht en gegeten.

Donderdag 1 oktober (zwemtraining met Radka en Harry): Radka zwemt 1500m in en ondertussen werkte ik samen met Harry aan mijn techniek. Daarna hadden Radka en ik series gezwommen naast elkaar: 20x50 (25 borstcrawl 70-80-90-100%, 25 rugcrawl herstel) zonder rust!, daarna 300 herstel, gevolgd door 10x50 (25 vlinderslag, 25 rugcrawl herstel). Harry controleerde tijdens de series onze zwemtijden. Ik was heel tevreden over de zwemtraining, want ik had Radka goed kunnen volgen, maar voor mij was het na 30 series wel genoeg geweest en was ik geeindigd met uitzwemmen. Voor Radka stonden er daarna nog een heleboel series in borstcrawl op het programma met paddles.

Vrijdag 2 oktober (fietstraining met Radka en Harry): 6 rondjes aerobe fietstraining bij de Condomina. Radka reed voorop, gevolgd door mij (Harry had last aan de achterkant van zijn been, en reed alleen de laatste 2 rondjes mee). Bij thuiskomst hadden we een gemiddelde snelheid van 30,4 km/h.

Na de ochtend training en het middageten ging Bart terug naar zijn werk, en deden Radka en ik een siesta. Tot 1 oktober volgde na de siesta de tweede training in het zwembad, waarbij ik voornamelijk werkte aan mijn techniek. Maar vanaf 1 oktober begonnen de zwemlessen weer in het zwembad, waardoor ik vroeger moest geen werken en er voor mij geen tijd meer was voor een tweede training. Aangezien ik heel veel zwemlessen moet geven en de klassen overvol zaten, was er ook niet meer veel energie over voor een tweede training!

Radka haar tweede training bestond op 1 oktober uit een looptraining, en 2 oktober uit een zwemtraining. Bart kwam de meeste avonden net voor 22h nog even zwemmen om te werken aan zijn zwemtechniek. ´s avonds als we terug thuis kwamen van het werk, stond de katze altijd braaf op ons te wachten. De katze voelde zich niet op haar gemak met de gasten in huis, want ze was meer buiten dan binnen...

Zaterdag 3 oktober

In de ochtend moest ik werken in het zwembad, en na het middageten zijn we met zijn allen teruggegaan naar het zwembad voor een zwemtraining. Na de zware zwemtraining van donderdag was er iets fout gaan zitten in mijn nek. Ik had er last van had tijdens het zwemmen, en daarom had ik enkel de vlinderslag-series met Radka meegezwommen, daarna heb ik enkel rustig uitgezwommen. Bart wisselde mij af en heeft vervolgens alle borstcrawl-series met Radka gezwommen. Hieronder: Radka in actie in het zwembad van de universiteit

Na de zwemtraining wilden Bart en ik nog gaan shoppen, maar omdat het zo druk was bij de winkelcentra zijn we maar direct naar huis gegaan.

Zondag 4 oktober (fietstocht Sierra Espuña)

Vandaag stond de fietstocht van de Sierra Espuña op het programma. Omwille van mijn nek ben ik niet mee kunnen gaan :-((.

Week 3 (maandag 5 oktober-vrijdag 10 oktober)

In de derde week werd het patroon aangehouden van de tweede week.

Hieronder de ochtend-trainingen van de derde week:

Maandag 6 oktober (geen training): Ik wilde mijn nek nog laten rusten, dus geen training vandaag. Radka had een zwemtraining in de ochtend en een looptraining in de avond.

Dinsdag 7 oktober (fietstraining met Radka en Harry): de intervaltraining van 30 september werd herhaald, en ik had alles op alles gezet om te volgen, met goed resultaat! Radka leerde mij hoe ik staand moest versnellen en in de laatste ronde kon ik haar op alle intervallen volgen! In de avond had Radka een zwemtraining en heb ik nog 30 min techniek-zwemmen gedaan voor mijn werk.

Woensdag 8 oktober (looptraining met Radka): Het eerste deel van de looptraining hebben we samen gedaan: inlopen naar het stadium, stretchen, loop-ABC, stretchen en 5 strikes. Daarna hebben we gelopen op de onverharde paden achter het stadium (ieder op zijn eigen tempo, want ik kon haar onmogelijk volgen). In de avond had Radka een zwemtraining.

Donderdag 9 oktober (fietstraining met Radka en Harry): 90 min stevig doorrijden bij de Condomina. In de eerste twee rondjes kon ik goed volgen, maar daarna kreeg ik het gat bij de cruciale rotonde niet meer dichtgereden, en moest ik ze laten gaan. Ik heb de training in mijn eentje afgemaakt, en met een gemiddelde snelheid van 30,0 km/h kon ik heel tevreden zijn. In de avond had Radka een zwemtraining en heb ik nog 30 min techniek-zwemmen gedaan voor mijn werk.

Vrijdag 10 oktober (looptraining): in mijn eentje heb ik een looptraining gedaan met inlopen naar het stadium, stretchen, loop-ABC en een easy run rond het stadium. Bij Radka stond er deze ochtend een zwemtraining op het programma en in de avond een looptraining.

Zaterdag 11 oktober (afscheid)

In de ochtend moest ik werken in het zwembad, en hadden Radka en Harry hun spullen gepakt. Het 3-weken-trainingskamp in Murcia zat erop. Radka en Harry zouden vandaag naar Vilanova rijden met hun autotje, waar Radka de volgende dag een triatlon wedstrijd zou doen met haar Spaanse Triatlon Club C.N. Reus Ploms. Daarna zouden ze een week in Lloret de Mar logeren bij vrienden uit de Tsjechische Republiek om vervolgens te racen in de Garmin Triatlon van Barcelona, waar de eerste prijs 2000 euro is! Intussen hebben we een berichtje gekregen dat Radka in Vilanova gewonnen heeft, zowel individueel als met het team.

Tot zover het professioneel triatlon nieuws vanuit Murcia.

Groetjes,

Annika