Trouw Eva en Frank

Dit weekend stond er een iets speciaals op het programma namelijk de trouw van Eva en Frank. Omdat we vrijdag in de namiddag moesten vliegen hadden we maar een dagje vrijgenomen. Zoals gewoonlijk hadden we veel te veel gepland zodat het nog behoorlijk haasten was om alles op tijd klaar te krijgen. De rit naar de luchthaven en het achterlaten van de auto op de long-term parking was allemaal vlot verlopen, en we waren dus mooi op tijd om in te checken. Toch waren we maar net op tijd bij het boarden omdat we nog een nieuw kindje hadden gekregen. Het was een moeilijke bevalling maar dat is het meestal!

We hadden geluk bij het vinden van plaatsen, want er waren twee zetels vrij helemaal van voor in het vliegtuig op de eerste rij (dat is rij 4 omdat de eerste rijen niet gebruikt mogen worden). Dus ondanks dat het vliegtuig behoorlijk vol zat hadden we eigenlijk weinig daarvan meegekregen. We zaten langs een moeder en haar 18 maanden oud kindje. Deze zorgde voor de nodige entertainment. Het vliegtuig was te vroeg in Maastricht, en aangezien we geen bagage hadden ingecheckt, stonden we al buiten voordat we eigenlijk zouden moeten aankomen. Het was goed dat mama ook vroeger was, zodat we om negen uur al aan het avondtafel zaten. Mama had een gezonde maaltijd gemaakt met allerlei exotische kruiden en groenten erin. ’s Avonds waren ook nog Eva en Frank even langskomen, en hadden we nog met iedereen wat zitten bijpraten. Omdat het een lange dag was geweest en dat de komende dagen en week ook zeer druk zouden worden, waren we redelijk op tijd in ons bed gekropen. Gelukkig dat de trouw pas in de namiddag was, zodat we een beetje konden uitslapen.

De initieel geplande training was er niet van gekomen want een bedje bij een kamertemperatuur van net iets over de 10 graden is toch wel lekker. We hebben dan ook laat ontbeten en daarna nog snel even met mama naar de stad gegaan om nog wat inkopen te doen, terwijl papa naar Hasselt was om bompa en zijn vriendin op te halen. Het plan was dat we nog een klein hapje zouden eten voordat we naar de trouw zouden gaan omdat het middag eten pas rond 3 uur gepand was (wat voor de niet Spanjaarden wel wat laat is). Ondertussen tikte de tijd door en begon het uur van de trouw steeds korter bij te komen. Na de nodige overwegingen over welke weg de snelste zou zijn omdat overal wegwerkzaamheden waren, was er toch voor gekozen om via Munster Bilzen te rijden om daar aan te sluiten bij de rest (Eva en Frank, de ouders van Frank, de zus van Frank met haar echtgenoot en haar twee kindjes, en Kristien en Roel). De tijd bleef tikken en het zag er even naar uit dat we niet op tijd zouden komen. Maar omdat de weg naar het gemeentehuis vlot was verlopen waren we om drie voor een in Bilzen. Het gemeentehuis was een mooi, volgens mij recent gerenoveerd, pand. Het enige probleem was dat er geen lift was en dat de trouwzaal op de eerste verdieping lag. Maar iedereen is goed boven gekomen en om vijf na een kon de ceremonie beginnen. Jan en Miep waren ook naar Bilzen afgezakt om toch te kijken of het allemaal wel goed zou verlopen. Maar zowel bruid als bruidengom hadden goed onthouden wat ze moesten antwoorden, en na het ondertekenen van een blanco papier en het uitwisselen van de ringen waren ze bij wet gebonden.

Na nog wat foto’s bij het gemeentehuis genomen te hebben zijn we in stoet naar het restaurant gegaan. Het was een Italiaans restaurant op de weg van Bilzen naar Hasselt. We zaten in een mooi aangekleed zaaltje, net de juiste grootte voor de hoeveelheid mensen dat we waren. Het eten was van zeer goede kwaliteit en ook zeer lekker. Na het eten had de zus van Frank nog voor een attractie gezorgd; het oplaten van luchtballonnetjes. Dit was een soort papieren zak met een kaars vanonder. De kaars warmde de lucht op dat in de ballon (papieren zak) zat en als er genoeg warme lucht in zat ging het de lucht in. Aangezien het toch vrij koud was en wel wat wind stond, was het maar afwachten of het de lucht in zou gaan, maar na enige tijd zijn beide ballonnen de lucht ingegaan, ook al dat het er even naar uitzag dat de tweede ballon een korte levensduur zou hebben omdat er een vrij grote boom in de weg stond.
De volgende stop was Munster Bilzen, waar we de foto’s en de film van de trouw op groot scherm hebben bekeken. Tegen een uur of tien hebben we het pas getrouwde koppel hun privacy gegund en zijn we terug richting huis gegaan. Na het avondeten zijn we direct gaan slapen want het was ondertussen toch al behoorlijk laat. Zondag ochtend was het nog altijd droog en ben ik even een toertje op papa zijn loopparcour gaan maken. Om elf uur waren de ouders van Annika in Lanaken en hebben we samen middag gegeten. Eva en Frank waren ook afgekomen en in de namiddag was Kristien ook nog even binnengesprongen. De hele namiddag hebben we zitten babbelen en het was heel gezellig. Als vieruurtje was er aardbeienvlaai, en daar hebben we alleszins flink van gesnoept, maar zo vaak hebben we dat ook niet!

Omdat het de hele tijd een beetje aan het regenen was konden we niet naar buiten, maar tegen de avond was het toch opengetrokken en zijn we nog een rondje gaan wandelen in de groene bossen van Pietersheim. Bossen met allerlei groene beplanting en grasvelden is een landschap dat we niet meer aan gewoon zijn sinds we in Murcia wonen. Na de wandeling was het nog snel even avond eten en dan klaarmaken om terug naar Murcia te gaan. We waren netjes op tijd in de luchthaven van Maastricht, waar ze voor de verandering zeer vriendelijk waren en we geen problemen hadden. Ook de terugvlucht was vlot verlopen en we hadden weer een zitplaats helemaal van voor. In Alicante hebben we direct naar de long-term parking gebeld om ons op te komen halen. Rond een uur of half een waren we terug thuis, waar de katze ons al op stond te wachten. Die was alleszins heel blij om ons te zien! Maar we konden niet lang opblijven want de wekker stond al weer om tien voor zes om terug naar de luchthaven te gaan, want om acht uur stond mijn vlucht naar Cardiff gepland.
Om af te sluiten willen we het pasgetrouwde koppel nog het allerbeste toewensen en veel sterkte in de toekomst.

Groetjes,

Bart