Intussen is de zomer in Murcia begonnen. Afgelopen week waren de temperaturen tussen de 34 en 39 graden, de eerste echte warme week, wat toch altijd weer even wennen is. Het huis is ook al goed opgewarmd, want daar is het nu 29 graden. De ventilator is alweer uit de kast gehaald, en de airco is ook alweer geprogrammeerd. Ik kon de hele week afzien, maar toch ook wennen aan de temperaturen, terwijl Bart 1 dag had om te aclimatiseren voor de wedstrijd.
Bart was afgelopen week naar Cardiff geweest voor een summerschool van het MyEuropia project. In Cardiff was 16-17 graden, wat toch een behoorlijk verschil is. Voor Bart waren de wedstrijdvoorbereidingen niet echt optimaal: een week zonder training, Engels eten :(, weinig slapen, een ander patroon en ander klimaat. Zijn eerste plaats van vorig jaar evenaren zou niet gemakkelijk worden, want er zou ook hoog niveau komen naar Los Alcazares.
Ik had mijn trainingen kunnen doen, maar had de hele week last gehad van mijn onderlijf, en ook de ochtend voor de wedstrijd had ik veel last. Toch wilde ik heel graag meedoen aan de Olympische Triatlon (1.5km zwemmen, 40km fietsen, 10km lopen) van Los Alcazares, wat tevens het Regionaal Kampioenschap was, met 250 deelnemers.
Zaterdag ochtend hebben we alle spulletjes klaargemaakt, en om 13.30h zijn we vertrokken. Het was 35-36 graden toen we vertrokken, dus niet bepaald koud! In Los Alcazares aangekomen was het zoeken naar een parkeerplaats, wat nog niet zo gemakkelijk was, maar uiteindelijk hadden we een half-legale parkeerplaats gevonden vlakbij de wisselzone. Daarna volgde het vaste ritueel: dorsalen ophalen, spullen uitpakken, inrijden, wisselzone inrichten, inzwemmen, en daarna konden we van start. De weersomstandigheden waren totaal het tegenovergestelde van vorig jaar. Vorig jaar was er heel veel regen, was het koud en stond er geen wind. Dit jaar was er veel zon, heel warm en veel wind. Een totaal andere wedstrijd dus. De wedstrijd was ook zonder wetsuit, want Mar Menor was al goed opgewarmd. Ik had heel veel schrik voor kwallen, want ik was de kwallenbeten van vorig jaar in Aguilas nog niet vergeten. Dus had ik afgelopen week zitten rondbellen, om te weten te komen of er kwallen zaten in Los Alcazares. Er was mij verteld dat er anti-medusa-redes geplaatst waren in Los Alcazares, waardoor er geen kwallen waren. Dat was dus alweer een zorg minder!
Ook dit keer kregen de mannen de eerste start. De start was gepland om 16.30h en ik geloof dat het startsignaal om 16.45h ging, dus dat was netjes op tijd. Isaac Lopez, professioneel en internacionaal traitleet ging aan kop in het zwemonderdeel, en Bart zat is het eerste kopgroepje daarachter. Bart wilde met zijn rode duatlonschoenen lopen (omdat die heel snel kunnen lopen!), en daarom moest hij zijn sokken aandoen, omdat zijn voeten anders kapot gaan. In de eeste wissel heeft Bart 1 sok aangedaan, omdat hij geen tijd had om ze allebei aan te doen, dus met 1 sok ging Bart de wisselzone uit, om vervolgens in de eerste fietsgroep te rijden. Er werd niet echt hard gereden omdat niemand initiatief wilde nemen om te rijden, en dus werd de kopgroep steeds groter. Na 40km fietsen (5 rondjes van 8 km) ging de groep de wisselzone in, Isaac Lopez was toen al aan het lopen. Bart heeft daar zijn tweede sok aangedaan, en daarna kon het looponderdeel beginnen. Hij moest beginnen iedereen in te halen, omdat hij zijn sok had moeten aandoen (in triatlon loopt iedereen zonder sokken). Abril was weg, en Bart kon hem niet meer inhalen, Abril (Bart zijn grootste tegenstander voor de Murcia Liga) leeft op dit moment als een prof en had zich goed voorbereid op deze wedstrijd, dus daar kon hij niet van winnen. Bart liep in derde positie, met een onbekende van Komando Fisioreig vlak achter hem. Na 2,5 km nam die de derde positie over, en heeft Bart hem nog gevolgd tot km 5. Daarna is Bart een beetje ingekakt, en heeft hij de onbekende van Komando Fisioreig moeten laten gaan. Op dat moment kwam Jose Costal van Cartagena Bart voorbijgelopen. Bart ging achter hem lopen tot km 7.5, en daarna kakte Jose in, en Bart nam terug de vierde positie over tot de meta!!! 4e in totaal en 2e van Murcia!!!! Op de foto hieronder van links naar rechts: onbekende van Komando Fisioreig (3e), Isaac Lopez (1e), Abril (2e), Bart (4e), Fransisco Aroca (5e)
5 minuten na de mannen, gingen de vrouwen van start. Er waren er veel meer ingeschreven dan vorig jaar: de betere vrouwen van Murcia, en een aantal vrouwen van Valencia, in totaal 17 vrouwen. In het zwemonderdeel, wat veruit mijn sterkste onderdeel is, ging ik direct aan kop. Mabel paste dezelfde tactiek toe als in Cartagena, en ging achter mij zwemmen. Al na de eerste gele boei kon de inhaalrace van mannen beginnen. Het zwemmen ging bij mij als een trein, ondanks dat er zoveel golven waren, en we de hele tijd mannen moesten inhalen. Als eerste vrouw kwam ik het water uit, met Mabel achter mij. Mabel ging als eerste de wisselzone uit, en daarna kon de 40km op de fiets beginnen. Mabel kon ik niet volgen, en dus werd het een eenzame 40km, met veel wind. Ik wilde niet alles geven op de fiets, omdat ik wist dat er daana nog 10km gelopen moest worden, waar ik nogal tegenop zag, aangezien ik de laatste maanden geen 10km meer gelopen had... Op de fiets werd ik achtervolgd door een groepje van 3 vrouwen, die 40km samen hebben gereden, dus die waren op mij ingereden, maar ik was toch als tweede vrouw de wisselzone ingekomen. Met een snelheid van 31.5km per uur gemiddeld stapte ik van mijn fiets af. In de wisselzone snel sokken en loopschoenen aan, en daarna kon het zwaarste onderdeel beginnen: de 10 km run. Het was heel warm, dus dat had veel mensen naar de kust gebracht. Aangezien we moesten lopen op de boulevard, was er heel veel publiek, waaronder enkele mensen van mijn zwemlessen! De eerste 5km ging vrij zwaar en heb ik rustig gelopen. Ik zag dat de 3 vrouwen van het fietsgroepje, waaronder Tere, mij naderden, en ik kreeg schrik het podium te missen. Tere is een loopster, en ik wist dat ik daar een lastige aan ging krijgen. Na 5km lopen, kreeg ik al blaren op mijn linkervoet en komt Tere mij voorbij gelopen. Ik wilde het nog niet opgeven, en ging achter Tere lopen. Ik kon het tempo volgen en samen gingen we de laatste 5km in. Het tempo ging steeds iets omhoog, Tere maakte nog een plotse versnelling na km 8, die ik goed kon volgen. Daarna ging het tempo weer iets omlaag. Ik was totaal verbaasd dat ik met Tere had kunnen meelopen, en het had me goed gemotiveerd. De andere vrouwen zijn niet meer bij ons gekomen. Dus het ging op een eindsprint aankomen om de 2e en 3e plaats!! Tere zette 50m voor de meta de sprint in, die ik niet kon volgen. Uiteindelijk kwam ik supertevreden als 3e over de meta in een tijd van 2h 35min!!!!! Op de foto hieronder van links naar rechts: Mabel (1e), Tere (2e) en ik (3e).
Na de wedstrijd nog even een massage, van een van de studenten van Vincente (mijn sportarts-fysio uit Cartagena) en bijkletsen met onze triatlon-amigos. Een supermooie wedstrijd, veel publiek, en daarna een super-prijsuitreiking. Er waren copas voor de eerste 3 en categoria absoluta en geldprijzen voor de eerste 5 en categoria absoluta, dus we konden niet klagen!!!! Op de foto hieronder van links naar rechts: Mabel (1e), Paz (5e), Tere (2e), ik (3e), Victoria (4e), allemaal van Murcia!
Na de wedstrijd zakte de adrenaline, en begon de pijn in mijn onderlijf weer op te zetten. Toen ik was gaan plassen na de prijsuitreiking, werd duidelijk wat de oorzaak was. Ik plaste bloed met gigantisch veel pijn, dus dat was een blaasontsteking... Nadat we nog even waren blijven praten met de ouders en bompas van een infantil, waaraan ik zwemles gegeven heb, en die ook de wedstrijd gekeken hadden!! zijn we naar huis gegaan. Met gigantische pijn, ben ik thuis direct begonnen met D-mannose te nemen, wat bij mij heel goed helpt tegen de blaasontsteking. Om 22.30h waren we thuis, en om 23.30h zaten we aan de pizzas. Met nog wat D-mannose en een paracetamol, ben ik toch in slaap gevallen, en nu gaat het al een stuk beter. Het is niet echt goed om met een blaasontsteking een wedstrijd te doen, maar ik ben blij dat ik het niet op voorhand wist, want ik heb me super vermaakt op deze mooie olympische triatlon!!Groetjes,
Annika
.jpg)
No hay comentarios:
Publicar un comentario