Triatlon Aguilas

Hola a tod@s!

Vandaag de Triatlon van Aguilas, clasificatoria voor het Spaans Kampioenschap Triatlon Elite. Bart verscheen vandaag alleen aan de start, met mij als supportster. Het doel was binnen de eerste 20 te eindigen, om zich te classificeren voor het Spaans Kampioenschap Elite in Ferrol. Dat het een lastige opgave zou worden, was een feit.

Op normaal uur zijn we opgestaan met warm en vochtig weer. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar Aguilas. Daar aangekomen heeft Bart rustig zijn spulletjes klaargemaakt, ingereden en ingelopen. Intussen heb ik gekeken naar de vrouwen wedstrijd, die op dat moment aan de gang was. Ik had besloten om deze wedstrijd niet deel te nemen, omdat ik geen interesse had om naar het Spaans Kamioenschap te gaan en omdat het geen wedstrijd is die telt voor de Murcia Ligas. In Aguilas was het ook warm en vochtig, en Bart had zijn start om 12.45h. Met een 100 elite ging hij van start, en deze keer gelukkig zonder medusas. Omdat de watertemperatuur net 23 graden was, was het zonder wetsuit, waar Bart niet zo blij mee was.

Het zwemonderdeel was niet goed verlopen. Er moest behoorlijk geduwd, getrokken en geslagen worden. Dit was Bart niet goed afgegaan en had hem meer energie gekost dan het zou moeten gekost hebben. Hij kwam als dik in de 50 geheel misselijk uit het water waardoor hij in de wisselzone zijn fiets was voorbij gelopen en nog meer tijd had verloren. Dus toen moest er een inhaal race gebeuren om de groep terug te pakken. In de tweede rond was het hem gelukt. Er was een kopgroep van 10 mannen, die weg was, een ander niveau. En dan zat Bart in de grote groep van 50-60 mannen. De organisatie had hier blijkbaar geen rekening mee gehouden, want de ingang van de wisselzone was onwaarschijnlijk smal.

Ok, hier ga ik dan verder. Omdat ik al genoeg geduwd en getrokken had voor vandaag, had ik weinig animo om dat nog een keer op de fiets te doen. Met als resultaat dat ik dus achteraan in de polonaise de wisselzone in kwam. Een polonaise is eigelijk een slecht woord, want over het algemeen gaat deze nog vooruit, het leek meer op de processie van Echternach; twee stappen vooruit en drie achteruit. Ongelooflijk (en ook ongehoord), dat dit soort zaken zo slecht georganiseerd kunnen zijn. Een zelfde soort fout hadden ze bij de duatlon gedaan. Maar dit terzaken.

Omdat ik gigantisch veel tijd was verloren om eens eindelijk mijn fiets te mogen parkeren, had ik ook niet meer veel spirit voor het lopen. Toch ging het al weer een beetje beter dan in Cartagena, dus daar was ik toch blij mee.

Ook al dat ik niet bij de eerste twintig was, kan ik toch tevreden terugkijken naar de wedstrijd. Tenminste het fietsen en het lopen. En laten we dat zwemmen maar snel vergeten.

Voordeel dat het ons weer een verplaatsing naar Galicie uitspaart!!

Allez dat was het verhaal van dit weekend. Volgend weekend staan er natuurlijk andere festiviteiten op het programma, maar dat is voor volgende week.

En om af te sluiten wensen we papa een gelukkige verjaardag toe en veel succes met zijn nieuwe voordeur!!!!!

Groetjes,

de Murcia gezinnie