Photos and things: Triatlon San Pedro del Pinatar

Hola!

Na een maand zonder wedstrijden, zijn we vorig weekend aan de start verschenen van onze eerste triatlon dit jaar: de triatlon van San Pedro. Het doel was deelnemen, want we waren allesbehalve voorbereid... Bart is nog altijd aan het recupereren van zijn fietsongeluk in Mazarron, en heeft daardoor een maand weinig kunnen trainen. Daarnaast was Bart de dag daarvoor teruggekomen van een weekje congres in Miami, waar hij weinig geslapen had en nu een behoorlijk jetlag had. Ik had een maand niet meer gelopen, omdat ik een peesblessure had opgelopen. En omdat we geen tijd hadden kunnen vinden om in de zee te trainen, was het ook een jaar geleden dat we met wetsuit hadden gezwommen en dat we in open water hadden gezwommen.

In de ochtend had ik de spulletje klaargelegd, en Bart had voornamelijk geslapen. Toen we ´s middags in de auto stapten om te vertrekken begon het te regenen, en ook in San Pedro was het goed aan het regenen. In de regen zijn we onze dorsalen gaan ophalen, en tot Bart zijn grote vreugde kregen we een roze t-shirt! Vervolgens zijn we in de regen gaan inrijden, en was alles direct vies en smerig. Uiteindelijk was het opgehouden met regenen, en stond ik voor het dilema: wel of niet met wetsuit starten (het water was 19 graden). Uiteindelijk zijn we toch beide met wetsuit gestart.

De eerste start was voor de mannen. Bart had Isaac Lopez (spaans triatlon prof, die binnenkort in de Worldcup gaat starten) maar direct laten gaan met het zwemmen, en had zich achter iemand van Cartegena gehangen, en waren samen als 2e en 3e uit het water gekomen. Isaac Lopez was weg, en Bart heeft vervolgens in het eerste kopgroepje gereden. Bart had weinig intentie om te demareren uit dit groepje, want al vrolijk pratend met zijn fietsmaatjes kwam hij mij voorbij gereden, ofdat hij een tourtocht aan het maken was! Na het fietsonderdeel is Bart er met Andres vandoor gegaan, en is het op een sprint aangekomen, die Bart gewonnen heeft!!! 2e van de wedstrijd, en 1e van Murcia!!!

3 minuten na de mannen zijn de vrouwen van start gegaan. Het zwemmen met wetsuit was zwaar, maar het zwemmen ging goed. Ik ging direct aan kop en halverwege het zwemparcour begon mijn inhaal-race van mannen, wat behoorlijk vervelend was. Van mij hadden ze toch meer dan 3 minuten tussen de mannen en vrouwen start mogen laten! In het deelnemersveld van 250 mannen en vrouwen, had ik uiteindelijk de 13e zwemtijd!! dus daar was ik heel tevreden mee. Tot mijn verbazing kwam ik vrij gemakkelijk uit mijn wetsuit en daarna kon het fietsen beginnen. De eerste vrouw kon ik niet meer inhalen, en ik had toch een 2 minuten voorsprong op de 3e vrouw die hetzelfde tempo als mij rijdt. Maar na bijna 3 van de 4 fietsrondes gereden te hebben, komt ze ineens voorbij gereden in de grootste mannen groep van de wedstrijd. Het is strict verboden om als vrouw met de mannen te stayeren, maar omdat er nauwelijks controle was van de jury, was zij, op het moment dat die grote groep mannen voorbij gereden kwam, gewoon in hun wiel gaan hangen, en was mij die 2 minuten ingereden. Ik was behoorlijk boos, en ben dan in haar wiel gaan hangen. Alle voorsprong die ik gehaald had op het zwemonderdeel was ineens weg. Samen met haar heb ik de laatste ronde gefietst, en uiteindelijk heb ik haar moeten laten gaan op de laatste 5km lopen. Ik had al een maand niet meer gelopen, en dus zat er niet meer in. Uiteindelijk ben ik als 3e over de finish gekomen, mijn eerste podiumplaats dit jaar.

Met het vrouwenteam van Aguilas zijn we 1e geworden, en het mannenteam was 4e. Na de wedstrijd voelde ik het melkzuur al door mijn lijf vloeien, en gisteren was ik stijf, maar vandaag is het nog erger. Ik kan bijna niet meer lopen! Door het zand rennen, en over de golven springen ben ik blijkbaar niet echt gewoon! Tijdens en na de wedstrijd heb ik geen last gehad van mijn peesblessure, dus daar was ik wel tevreden over.