domingo, 31 de mayo de 2009

Triatlon Cartagena

Na een drukke drukke week, volgt dan hier het verslag van de triatlon van Cartagena.

Om 6 uur zondagochtend ging de wekker... wat heel erg vroeg was. Snel opgestaan, P20 opgesmeerd, wedstrijdpakje aan, ontbeten, en op naar Cartagena. Daar aangekomen was het al lekker warm, en zijn we begonnen met het parcour te verkennen op de fiets. Het ophalen van de dorsalen was nog niet mogelijk, omdat de organisatie een beetje vertraging had. Het fietsparcour had de nodige drempels en gaten in de weg, maar was toch heel mooi op de centrale weg langs de haven, met een klein bergje langs de kust op het einde. Het fietsronde moest 3 keer afgelegd worden. Na het fietsparcour gezien te hebben, hebben we de dorsalen opgehaald, en de wisselzone ingericht. Het water was 19 graden, en dus was het toegestaan met wetsuit te zwemmen. Nadat we ons wetsuit hadden aangetrokken, wat bij mij heel voorzichtig moest gebeuren, aangezien er scheuren inzaten, konden we nog even wat inzwemmen in de haven. De voorziene start van 10 uur werd niet gehaald, uiteindelijk was het eerste startschot om 10.30 uur voor de mannen.

Bart ging goed van start, en heeft in zijn eentje gezwommen. Uiteindelijk is hij met een kopgroepje uit het water gekomen, en kon het fietsonderdeel beginnen. Op de fiets waren er geen gekke dingen gebeurd, en is Bart met dit zelfde groepje de wisselzone ingegaan om de wedstrijd af te maken met lopen. Hij had weinig fietskracht, en dat kwam voornamelijk doordat hij met zijn oude fiets moet racen, omdat zijn andere fiets kapot is door het ongeluk. Daardoor heeft Bart niet geprobeerd om te demareren, omdat het er niet inzat. Bart ging als eerste de wisselzone uit, maar al snel stak Abril hem voorbij. Bart had na zijn ongeluk nog weinig kunnen lopen, en zelfs met zijn nieuwe space schoenen uit de VS kon hij Abril niet volgen. Bart kwam uiteindelijk als 2e over de meta!!!


5 minuten na de mannen-start, konden de vrouwen van start gaan. Ik voelde me vrij sterk bij het inrijden op de fiets, maar had weinig vertrouwen in het lopen. Intussen 2 maanden zonder looptraining. Omdat de blessure aan mijn been met rust niet vanzelf verdween, ben ik afgelopen week naar een sportarts geweest die tevens ook fysio is. De constatering was tenderistis (peesontsteking), zonder twijfel. Donderdag en vrijdag voor de wedstrijd heb ik een behandeling van 2 uur gekregen, wat werkelijk wonderen gedaan heeft. Mijn been voelde goed, maar dat nam niet weg dat er 2 maanden geen looptrainingen gedaan waren. Om 10.35 uur ging het startschot van de vrouwen. Direct nam ik de kop met Mabel achter mij. Het zwemmen ging goed en na de eerste boei kon de inhaalrace van mannen beginnen. De zwemtocht terug naar de wisselzone was vrij lastig, omdat ik me moeilijk kon orienteren, waardoor ik veel moest kijken en ik veel extra meters gemaakt heb. Desondanks, was ik, met Mabel achter mij, toch met 2 minuten voorsprong het water uitgekomen op de rest van de vrouwen. Het laatste stukje in de haven was nog even vechten met een kudde mannen, maar het zwemonderdeel was goed verlopen. In de wisselzone kwam ik mijn wetsuit niet uit, waardoor Mabel voor mij op de fiets zat. Eindelijk uit mijn wetsuit kon het fietsonderdeel beginnen. Na 100 meter zag ik Mabel naast haar fiets wandelen, een platte band. Dit was niet geheel ongustig voor mij. Ik kreeg de leiding in de wedstrijd, met een jury-motor bij mij. Het fietsen ging goed, ook het bergje kwam ik goed omhoog. Als eerste kwam ik de wisselzone in, en daarna kon het zwaarste onderdeel beginnen, het lopen. De eerste ronde heb ik rustig aangedaan, om te kijken hoe mijn been reageerde. Het ging vrij ok, en had geen last. Na het keerpunt zag ik dat de tweede vrouw flink was bijgelopen, dus heb ik de tweede ronde versneld, zodat ze niet verder bij kon lopen. Toen uiteindelijk de finish in zicht was, heb ik nog wat versneld, omdat ik de winst niet meer uit handen wilde geven..... en ja.... voor mij de eerste keer goud in España!!!! Totaal onverwacht, maar wel heel blij!!! Met het vrouwenteam Aguilas waren we ook eerste geworden.



Na een mooie prijstuitreiking konden we tevreden naar huis gaan.

Groetjes,
Annika

No hay comentarios:

Publicar un comentario