Spaans kampioenschap duatlon voor autonomias in Vitoria

Zoals de titel al aangeeft stond er afgelopen weekend een ander soort wedstrijd op het programma. In tegenstelling tot de regionale wedstrijdjes mochten we afgelopen weekend Murcia gaan vertegenwoordigen in het spaans kampioenschap duatlon voor autonomias. Hier strijden alle provincies van Spanje tegen elkaar met hun beste 8 mensen. Naargelang uw positie in het klassement van de wedstrijd krijgt ge punten. En de punten van de eerste 6 van iedere provincie worden bij elkaar opgeteld. Er wordt gekeken naar de vrouwen apart, de mannen apart en alles samen. Door onze resultaten in de afgelopen regionale wedstrijden waren we geselecteerd voor het team.
Ieder jaar moet een andere provincie de wedstrijd organiseren, en dit jaar was het Euskadi. De wedstrijd was in de hoofdstad van de provincie, namelijk Vitoria. Dat betekent toch een 800 kilometer van Murcia.

Zaterdag ochtend voor dag en dauw zijn we opgestaan omdat de bus om twintig na zes langs de universiteit zou komen. Alles verliep best volgens plan, en ook de bus had niet echt veel vertraging. Dus rond iets voor zeven vertrokken we richting Baskenland. Enkel nog een aantal mensen oppikken net achter Cieza, en de laatste stapte op in Madrid. Op aanvraag van Annika was er een bus met wc. Wat toch zeer confortable bleek te zijn ook voor anderen. De reis verliep eigelijk zonder veel problemen en we waren ook op tijd voor het middag eten.

Dat bestond uit een groenten hutsepot, daarna een stuk vlees met frietjes voor degene die dat wilden, en als desert was er fruitsalade. De frietjes hebben we vervangen door brood, en al bij al was het een goede maaltijd. Na het middag eten ging de reis verder. Het landschap was al behoorlijk veranderd en naarmate we korter in de buurt van bestemming kwamen leek het al niet meer alsof we in hetzelfde Spanje zaten als dat we vertrokken waren. Groene velden, bomen, bergen en riviertjes. Ondanks dat Murcia momenteel zeer groen is, was het toch een verandering.
Rond een uur of zes kwamen we ter plaatse. Even alles snel uitladen, omkleden, en dan uitwaaien op de fiets voordat de zon onder ging en het echt steen koud zou worden. We hebben dan moet een groepje het parcour verkend en na de wedstrijd ronde twee keer gereden te hebben was het voor ons al wel goed. Het begon ook flink koud te worden. Dus zijn we met een deel van de groep terug naar het hotel gegaan terwijl de ander helft het parcour nog x keer gereden heeft.
Omdat we nog heel wat tijd hadden voor het avond eten, konden we nog even gebruik maken van de luxe van ons hotel.

Ook op het avond eten waren we mooi op tijd. Enkel het team van Madrid (met onder andere Ana Burgos om er maar een van te noemen) was voor ons. Het was een soort bufet met pasta (bolognaise of gewone tomaten saus), vlees (kip of ternera) of vis met gebakken aardappelen. Als desert was er de keus uit fruit, yoghurt en natillas. Er was meer dan genoeg en we hebben er alleszinds flink van gegeten (sommige dan net iets meer dan anderen!!). Na het eten was er nog even de voorbespreking van de wedstrijd en de het uitdelen van de dorsalen, en rond een uur of half elf waren we in onze kamer.

Annika moest als eerste starten, namelijk om tien uur, dus om zeven uur ging de wekker. We hadden ons eigen ontbijt bij, omdat ge voor de wedstrijd geen rare dingen wilt eten die niet lekker vallen. Het was buiten vrieskoud, dus was het even wikken en wegen wat het beste was om aan te doen. Annika had zich toch ook nog met protection oil ingesmeerd, maar omdat de zon zeer snel uitkwam, was het aan het begin van de wedstrijd toch al een redelijke temperatuur. Terwijl Annika al haar rituelen voor de wedstrijd aan het doen was heb ik alle spullen weer bij elkaar gepakt, want we konden na de wedstrijd niet terugkomen naar de kamer. Om negen uur is Annika samen met de andere vrouwen (Carmina, Raquel, Trini, Mabel, Barbara, Luz en Victoria) naar de wedstrijd zone gegaan om de wisselzone in te richten en zich op te warmen.

Om tien uur was ik ook daar en net op tijd om de vrouwen in de camera de llamada te zien gaan om daarna provincie per provincie naar voor geroepen te worden en hun plaats aan de startlijn in te nemen. Het niveau is behoorlijk veel hoger dan een normale regionale wedstrijd en bij de vrouwen is ook de hoeveelheid behoorlijk anders. Annika was slim begonnen en had zich niet laten opblazen door de menigte en daarvan had ze in de tweede ronde de vruchten gedragen. Er was dan ook een zeer scherpe eerste looptijd uitgekomen, voor de eerste keer dit jaar onder de 22 minuten (21:48) en dit op een parcour dat niet bepaald vlak was. Ze kwam met een hele groep vrouwen in de wisselzone waaronder ook twee van Murcia (Luz en Barbara). Op te fiets hebben ze nog enkele andere groepjes ingereden zodat de groep steeds groter werd.

Aangezien het parcour toch zijn gevaarlijke punten had, was het goed opletten op valpartijen of botsingen. Maar gelukkig is alles goed verlopen. Annika had het goed gespeeld en gezorgd dat ze in het midden van de groep hing en enkel werken wanneer het nodig was om zich voor de laatste run te sparen. In de laatste run heeft zo alleszinds de meeste vrouwen van haar groep achter gelaten, en kwam met een 66 ste positie over de meet. Dit als vijfde vrouw van Murcia en telde dus mee voor de punten, Carmine had de beste classificatie van Murica met een 9e individuele plaats. De vrouwen van Murcia hadden het zeer goed gedaan met een 8e plaats van de 16 provincies.

Na het vrouwen spectakel mochten de mannen aan komen draven. We waren met een iets minder sterk team daar en we hadden ook veel jongens die voor de eerste keer een nationale wedstrijd deden. Dit soort nationale wedstrijden zijn totaal anders dan de regionale wedstrijden omdat het niveau veel hoger is en omdat ge maar weinig mensen kent. Dus het is normaal dat ge de eerste keren de boot in gaat. Het team bestond uit Sebas, Andres, Jose, Fransisco, Fransisco, Bedmar en Pedro.
Na de team voorstelling begon de wedstrijd, zoals verwacht, zeer snel. Heel wat jongens hadden zich toch vergist over hun capaciteit, en in de tweede ronde kon ik er toch nog de nodige inhalen. Maar goed, want daar van achter is maar eenzaam.

De eerste mannen klokten een 15:30, wat voor mij net een stap te snel was, zeker omdat het geen vlakke 5 kilometer was. Met een 16:40 (een 75ste looptijd) kwam ik in de wisselzone, waar ik zo snel mogelijk mijn fiets pakte en aan een inhaal race begon. De eerste ronde heb ik voornamelijk gebruikt om in de best mogelijke groep te komen. Er waren 2 manen alleen op kop, dan was er de kopgroep, en in de tweede groep zat ik. Dit was een behoorlijk grote groep en bevatte voornamelijk alle mensen die harder dan mij gelopen hadden in de eerste 5 kilometer.

Daarom dat ik in de twee ronde geprobeerd heb om deze groep te verlaten en er alleen of met en paar er van door te gaan. Maar dat kreeg ik niet voor elkaar. Waardoor ik besliste om me de laatste ronde iets meer naar achter in de groep te begeven om me voor te bereiden op de laatste 2,5 kilometer. Omdat in de laatste kilometer iedereen probeert naar voor te geraken om als eerste in de wisselzone te zijn, heb ik me toch maar een beetje van achter gehouden. Questy om de kans op ongelukken te verkleinen. Op een smal stuk, raakte iemand een pion, die daar stond om de twee fiets richtingen van elkaar te scheiden. Deze pion vloog het pak in, maar wonder boven wonder is niemand op de grond gegaan. Omdat ik aan de buitenkant reed kon ik naar de andere weghelft uitwijken, maar bij deze plotse beweging hoorde ik een knak in mijn achterwiel. Gelukkig was het nog minder dan een kilometer. Ik ben bij de laatste van mijn groep van mijn fiets gesprongen, en mijn ene loopschoen wou niet onmiddellijk aan waardoor ik opnieuw moest stoppen om mijn schoen goed aan te doen. Desondanks heb ik toch nog een behoorlijke goede twee run gedaan en ben ik ongeveer in het midden van mijn groep aan de finish gekomen. Met een 58ste plaats was ik dan ook tevrede. Ik was de tweede van Murcia, Sebas liep net iets voor mij, maar daar zaten dan ook 5 mensen tussen. Dat is bij soort wedstrijden, iedere meter wordt opgevuld. Daarna was het even wachten op de andere van Murcia. Ondanks dat iedereen alles gegeven had, was het eindresultaat een beetje tegenvallend, namelijk een 15de plaats van de 16 provincies.
Toen ik na de wedstrijd mijn fiets ging ophalen zag ik wat de knak in mijn achterwiel was, namelijk een gebroken spaak. Ik heb geluk gehad want als dat net wat vroeger gebeurd was, dan had ik de wedstrijd niet kunnen uitdoen.
Vervolgens was het snel douchen en daarna terug naar het hotel om middag te eten. Dit keer hadden we Madrid verslagen en stonden als eerste aan het middag eten. Wederom was het een buffet met ei, rijst, tomatensaus, gebakken ternera en kip, frieten en brood en ook weer heel lekker. En het dessert was hetzelfde als gisteren. Na het eten was het nog de laatste spullen in de bus laden en kon de terugreis naar Murcia beginnen.

De terugreis was iets minder confortable verlopen. Omdat Real Madrid moest spelen, hadden ze ervoor gekozen om via Zaragoza te rijden. Dit betekende dat we een heel stuk over een secundaire weg moesten. Dit was behoorlijk shaken. Daarbij was de septische tank van de toilet op de bus vol, zodat de wc buiten gebruik was. Daarbij komt nog de hele wetgeving van wanneer een buschauffeur mag stoppen en hoelang hij dan moet rusten. We hadden namelijk maar 1 chauffeur bij, wat toch behoorlijk raar is voor een dergelijke reis. Wanneer we dan gestopt waren om te eten, bleek dat alles daar dicht was, maar we moesten dan daar minstens een half uur blijven wachten voordat we weer verder konden. Dit maakte dan dat we uiteindelijk om half elf ergens in een tankstation-fastfood bar nog wat gegeten hadden. Gelukkig waren we goed voorzien weggegaan moet een volle koelbox en tas vol met eten. Uiteindelijk kwamen we om half twee aan op de universiteit. Dan ben ik snel op de fiets naar huis gereden om de auto te halen terwijl Annika bij de tassen bleef. Ze was nog vergezeld geworden door Tere en Jorge. Om twee uur waren we terug thuis, waar de Katse al op ons aan het wachten was, want die had ons wel gemist de afgelopen dagen.

Zo dan heb ik het toch nog op de valreep gehaald om het verslag van vorig weekend af te krijgen.

Groetjes,

Bart

Voor meer fotos:

http://picasaweb.google.es/loumbart/VitoriaWeb?authkey=Gv1sRgCK7K3IaD1qH-qAE&feat=directlink