Om 13 uur la comida, en daarna op naar Caravaca voor de duatlon wedstrijd. Het weer was goed: zon en meer dan 20 graden. In Murcia had het de hele ochtend flink gewaaid met windstoten, maar gelukkig waren de windstoten in Caravaca een stuk minder. Toen we in Caravaca aankwamen hebben we onze dorsalen opgehaald, deze keer kregen we geen shirt maar een mooie reistas met inhoud. Nadat we onze spulletjes klaargemaakt hadden, vertrok ik op de fiets om in te rijden, en toen bleek dat ze het fietsparcour veranderd hadden... waren we 2 weken geleden speciaal naar Caravaca gegaan om het parcour te verkennen, bleek dat ze toch hetzelfde fietsparcour hadden als afgelopen jaar. Gelukkig waren we vorig weekend nog met Jan een bergtraining gaan doen in Caravaca, waarvan een gedeelte het duatlonparcour was (de weg van Caravaca naar Moratalla en terug), dus waren we toch niet geheel onvoorbereid (Bart was vorig jaar ook in Caravaca gestart). Nadat we ingereden hadden, onze wisselzone hadden ingericht en hadden ingelopen, was het wachten op de start van de wedstrijd. Op zijn spaans, was het allemaal een beetje uitgelopen en uiteindelijk zijn we ongeveer een uur later gestart. Bart had als eerste zijn start en ik 5 minuten daarna. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen waren er de nodige profs aanwezig, waardoor er behoorlijk niveau aanwezig was.
Bart was goed begonnen, 20 seconden na de eerste loopgroep, kwam hij in de wisselzone aan, en bij de eerste berg zat Bart al bij de eerste groep. Een aantal keer heeft hij geprobeerd weg te rijden bij de groep, maar het is niet gelukt, omdat het niveau behoorlijk hoog was, waardoor ze op de stukken bergaf steeds weer bijrijden. Net voor de laatste berg van het fietsparcour zet Villa Plaza een aanval in, met het gedacht dat hij samen met Bart zou kunnen wegrijden. Maar dit verliep net iets anders, Villa Plaza springt, Bart gaat erachter aan, en springt dan ook, maar dit alles gebeurt net voor de laatste berg...., waardoor Bart zijn benen verzuurd waren voordat de berg begon, waardoor hij de groep moest laten gaan. Na de wissel heeft hij nog een goede run gedaan, en als 8e kwam hij over de finish. Een goed resultaat in dit gezelschap met een 1e fietstijd!!!, maar niet tevreden over hoe het stuntje van Villa Plaza was uitgepakt. Bart had nog een envelop gekregen met 50 euro, want bij de mannen waren er 10 prijzen (bij de vrouwen maar 3).
OK, nu mijn wedstrijd, de duatlon van Caravaca was de eerste wedstrijd dit jaar waar ik met een goed gevoel uitgekomen ben. Mijn allergie is voorbij en dus ben ik ook voor de eerste keer zonder slaappillen kunnen starten, en dat maakt toch een groot verschil. Dat er geen podium voor mij zou zijn, wist ik al op voorhand, want met de europees kampioene en een paar vrouwen van de spaanse duatlonselectie, moest ik niets verwachten. Daarentegen had ik wel een belangrijke wedstrijd, want doordat ik slecht had gepresteerd in de afgelopen wedstrijden moest ik mij dit weekend waar maken, om mee te mogen naar het spaans kampioenschap duatlon voor autonomias in Victoria. Aangezien Bart zo-ie-zo al in de selectie zat, wilde ik natuurlijk ook in de selectie zitten. Mijn eerste run was heel goed verlopen, net achter Pili en Maria Jesus (twee loopsters) ben ik in de wisselzone aangekomen, en op de eerste berg, ben ik hun al voorbij gereden, vervolgens heb ik alles alleen gereden, en in de tweede helft van het fietsparcour (wendepunt-parcour) zag ik dat ik mijn concurrentie voor de selectie al ver had achtergelaten. Op de fiets ben ik nog verder uitgelopen en in de laatste run moest ik enkel nog aankomen. Een geslaagde wedstrijd, en een plaats in de duatlon selectie!!! Uiteindelijk ben ik 8e geworden van de 16 vrouwen. Om een indicatie te geven dat ik nooit een profcarriere moet nastreven: ik kwam 12 minuten na de europees kampioene aan de meta, maar toch was ik heel tevreden met het resultaat, en heb ik me super vermaakt.
Na de ceremonie, en alles opgeruimd te hebben gingen we naar de jeugdherberg van Caravaca, waar we een concentracion hadden met de jeugd en duatlon selectie van Murcia. Jammergenoeg lieten een aantal mensen het afweten, maar desondanks was het een super geslaagd weekend. Toen we bij de jeugdherberg aankwamen, kwamen we erachter dat we in slaapzalen zouden gaan slapen. Dat zagen we toch niet echt zitten, omdat we doodop waren, en in een slaapzaal zouden we zeker geen oog dichtdoen, daarom besloten we wijs om het hele programma mee te doen, maar toch maar lekker in ons eigen bedje te gaan slapen. In de avond hebben we met de hele groep gegeten (spaghettie-soep, brood, ensalada, lomo, frieten en worst in tomatensaus). Daarna kregen we op video te zien hoe onze wissels waren in de duatlon van Caravaca. Dit was zoals altijd weer hard lachen om te zien wat iedereen toch maar voor stunten uitsteekt in de wisselzone!!! Daarna zijn we naar huis gereden, waar we snel gedoucht hebben en in bed gedoken zijn. Om 8 uur de volgende ochtend snel uit bed, ontbijten en terug naar Caravaca (40 min rijden met de auto). Daar aangekomen, kregen we te horen dat de mensen nauwelijks geslapen hadden, dus waren we blij dat we thuis geslapen hadden. Om 10 uur zijn we met een grote groep van ongeveer 30 mensen op de fiets vertrokken voor een fietstocht door de bergen van Caravaca. Het was werkelijk supermooi weer, en de route was prachtig. Ik moest er toch even aan wennen om in zo een grote groep te rijden, met een snelheid van 60 km per uur afdalen, met mensen rechts, links, voor en achter, was toch maar een beetje eng. Voor een aantal jongeren was de fietstocht toch wat teveel, ze waren allemaal actief begonnen, maar de laatste berg was toch teveel. Daarom hebben Bart en ik in het laatste deel bezemwagen gespeeld. Bart heeft er een paar de bergen overgeduwd, omdat ze helemaal leeg waren, en ik heb ze verzorgd qua drinken en daarna ook qua eten. We hadden ons althans goed vermaakt. Na de fietstocht van 75 km door de bergen, kwamen we terug bij de jeugdherberg aan. En daar stond paella op ons te wachten met rijst, kip, groenten en ensalada.
Het was vechten om het eten, en werkelijk alles was opgegaan, het was dan ook een zwaar weekend. 
Na het eten was het woord aan mij. Na een week lang voorbereidingen voor mijn presentatie over voeding en sport, was het dan zo ver. Naar mijn schatting waren er ongeveer 25 mensen komen luisteren naar mijn presentatie, en het werd zeer goed ontvangen. Ik had verschillende delen met theorie, maar ik had ook een deel waarbij de mensen actief moesten meedoen.
Ik had 9 voedingspatronen gepresenteerd, en aan de hand daarvan moesten de mensen meedenken wat er ontbrak of wat er fout was. Daarna konden de mensen ook nog vet meten en hun index bepalen. Na de presentatie, was het nog afscheid nemen van iedereen, en daarna begon de terugreis naar Murcia. Om 17-18 uur waren we weer terug thuis, waar de witte katse ons al stond op te wachten.Tot zover het sportnieuws vanuit Murcia
Groetjes,
Annika
.jpg)
No hay comentarios:
Publicar un comentario